Przeprowadzając zajęcia na temat praw dziecka miałam na celu głównie ukazanie dzieciom ich praw i obowiązków oraz uświadomić, że każdy ma prawo do równego traktowania bez względu na kolor skóry, płeć czy poglądy.
Scenariusz zajęć przeprowadzonych w świetlicy
TEMAT: Wokół praw dziecka CELE: Po zakończonych zajęciach uczeń powinien: - znać: osoby i instytucje, do których mogą zwrócić się o pomoc, jeśli ich prawa zostaną naruszone, - wiedzieć, że wszyscy ludzie mają takie same prawa i obowiązki, - mieć świadomość potrzeby tworzenia i zapisywania praw dla wszystkich ludzi jednakowych, bez względu na kolor skóry, poglądy itp. METODY: - „burza mózgów” - rozwiązywanie konkretnego problemu, - analiza przypadków - przedstawienie konkretnej sytuacji z życia lub wymyślonej, - „symulacji” - inscenizowanie ról jakie dziecko odgrywa - dyskusja o postawach poszczególnych uczestników zdarzenia.
POMOCE: - klocki, pudła, krzesła, koce, deski, latarki, kije, owoce, mapa świata arkusze papieru, pisaki.
CZAS TRWANIA: 90 minut (temat można zrealizować na dwóch oddzielnych zajęciach).
PRZEBIEG ZAJĘĆ:
CZĘŚĆ PIERWSZA: Zabawa „Bezludna wyspa”. Dzieci podzielone na trzy grupy wsiadają na statki (np. koce) i wypływają na morze, np. na wycieczkę dookoła świata. Nagle zrywa się huragan, statki toną, a rozbitkowie trafiają na bezludne wyspy (każdy z zespołów ma inną wyspę). Mają do wypełnienia trudne zadanie - ze znalezionych na wyspie materiałów (deski, kartony, itp.) muszą zbudować osadę i zorganizować życie na wyspie. - dbać o wyżywienie, podział zapasów żywności, zdobywanie, racjonowanie; - dbanie o bezpieczeństwo, obrona przed zwierzętami, zimnem, deszczem, słońcem; - urządzenie miejsca do spania, spożywania posiłków; - sygnalizowanie obecności na wyspie dla przepływających statków. Po pewnym czasie rozbitkowie słyszą komunikat ze statku ratowniczego: „Tu statek ratowniczy – Gdańsk - odebraliśmy wasze sygnały SOS, płyniemy wam na pomoc”. Uczniowie wsiadają na statek ratowniczy (koc), gdzie reporterka przeprowadza wywiad z rozbitkami: - Jak udało się wam przetrwać na wyspie tak długo bez pomocy z zewnątrz? - Kto zajął się organizacją życia na wyspie? - Jakich zasad staraliście się przestrzegać, jakie mieliście przydzielone obowiązki, czego nie wolno było wam robić? - Czy dobrze układała się wam współpraca? Wniosek wypływający z zabawy zostaje zapisany na arkuszu papieru: ISTNIEJE POTRZEBA TWORZENIA I ZAPISYWANIA PRAW I OBOWIĄZKÓW (tworzenia dokumentów).
CZĘŚĆ DRUGA: Prawa dla wszystkich jednakowe. Zabawa „Różnię się od ciebie". Uczniowie siadają w dwóch szeregach, rzucają piłkę do osoby siedzącej naprzeciwko i mówią „różnię się od ciebie, bo jestem np. dziewczynką, chłopcem, kolorem oczu itp. Po zakończonej zabawie nauczyciel zadaje pytania: - Czym ludzie różnią się od siebie? - Czy to oznacza że mają różne prawa? - Czy dzieci z różnych krajów świata powinny być odmiennie traktowane? NIE! Równe traktowanie zapewnia nam Konwencja o Prawach Dziecka przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych w 1989r. Polska jest inicjatorem Konwencji i przystąpiła do niej jako jedno z pierwszych państw. Dzieci słuchają piosenki M. Jeżowskiej „Wszystkie dzieci nasze są” i jednocześnie umieszczają na mapie świata ilustracje przedstawiające dzieci różnych narodowości. Na arkusz papieru wpisują hasło: WSZYSTLIE DZIECI MAJĄ JEDNAKOWE PRAWA
CZĘŚĆ TRZECIA: Prawa dziecka w domu i w szkole. Zabawa „To ja” Dzieci zostały podzielone na dwie grupy. I grupa - każdy na otrzymanej kartce rysuje swoich rodziców i wczuwając się w rolę matki (dziewczynki), lub ojca (chłopcy) opowiadają, jak chcieliby postępować wobec swoich dzieci? II grupa - każdy na otrzymanej kartce rysuje swojego nauczyciela i wczuwając się w jego rolę odpowiada na pytanie: Jak postępowałbyś wobec uczniów będąc nauczycielem? Po wykonaniu przez dzieci zadania następuje omówienie. Jeśli zdarzy się że: - starsi koledzy biją was, zabierają pieniądze; - nakłaniają, zmuszają do palenia papierosów, picia alkoholu, zażywania narkotyków; - jeśli w domu dzieje się coś niedobrego, coś czego nie rozumiesz; Do kogo możesz zwrócić się o pomoc? - najbliżsi, rodzice, wychowawcy; - telefon zaufania; - Terenowy Komitet Praw Dziecka; - Pogotowie Opiekuńcze; - Policja;
Na zakończenie nauczyciel odsłania hasło: NAUCZ SIĘ UPOMINAĆ O SWOJE PRAWA, ALE PAMIĘTAJ ŻE INNI TEŻ JE MAJĄ! Kto zgadza się z tym co tu jest napisane, może złożyć swój podpis pod hasłem. Dzieci zawieszają na tablicy podpisane hasło.
Zajęcia przygotowała i przeprowadziła: mgr Małgorzata Korkosz wych. świetlicy SP w Zwierzyńcu
|